
έχεις σταυρώσει τον καιρό με της σιωπής σου τα καρφιά
κριμένος από κόσμους αληθινούς που δεν αντέχεις κρύφτηκες στην τρύπα κροταλία και πώς να επιστρέψεις, θέλεις να ζήσεις με δικούς σου όρους μα δεν τολμάς πως μ' αγαπάς να μην μου πεις δεν θέλω και δεν πρέπει, στα όνειρά σου κραταμε και φτάνει είμαι παιδί της μοναξιάς όπως κι εσύ . κράτα τα λόγια μυστικά μόνο στα μάτια κοίταμε κοίταμε μόνο φτάνει ζήσαμε κι άλλοτε μαζί σε προηγούμενη ζωή Γύρισες πίσω πόλεμος, έγινα αμαρτία Πόσα σου ζητάω και πόσα σου χρωστάω Τα όνειρα έγιναν θολά, θολός κι ο κόσμος γύρω όνειρο και λέξεις μαγεμένος πυρετός Τώρα μπορώ να σ αγαπήσω πιο πολύ Ακόμα πιο πολύ δεν θα αφήσω ψέματα πια να μου πεις Μέσα στη δίψα είναι όλο το νερό Σ.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου