Οι σιωπες μας

Έχω μαζέψει τις σιωπές σου
Σε μια γυάλα
Σ άλλη μια γυάλα τις δικες μου
Κοντά κοντά
Τόση χρονιά σιωπές…..
Γίναν φιλντίσια
ηλεκτρίζουν τον αέρα μου
περήφανες σιωπές ,χαμογελούν,
κι αυτές που ητανε κραυγές
κι αυτές με τον καιρό χαμογελούν
Σ.Μ.

Φιλεναδες

στιγμές που ζήσαμε μαζί
είναι τυλιγμένες σε ένα συρτάρι,
Μαζί με κάτι πουλιά που ζωγράφισα
και πίστευα πως θα κελαηδήσουν

εκείνες για να μην με απογοητεύσουν
έκαναν πως τα άκουγαν
σκέπασαν την ζωγραφιά μου με χαμόγελα
απ αυτά που γίνονται αλεξίπτωτα στα ζόρικα

χάθηκα σε διαδρομές περίεργες άλλαξα πρόσωπα χίλια
αλλά όλοι οι δρόμοι ταξιδεύουν πάντα εκεί
στο συρτάρι με την ζωγραφιά κι έχω μείνει ίδια
Σ.Μ.