Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Την ευτυχία την γνώρισα στο δόσιμο χωρίς μισθό.Την λευτεριά στο σκλάβωμα σ΄ένα ιδανικό σωστό.

Απόσπασματα
απο την ” Αληθινή απολογία του Σωκράτη ” του Κ. Βάρναλη

” Λέφτεροι πολίτες! Αφτός ο τόπος, κι άν ακόμα βρισκότανε στη Σκυθία , όπου σπάνια ξεμυτίζει ο γήλιος ανάμεσ’ απο μάβρα σύνεφα και πάνου σ’ άλιωτα χιόνια , πάλε θα τανε ο καλύτερος απ’ όλους, γιατί το θέλ’ η καρδιά σας. Είναι η πατρίδα. Δικιά σας η πατρίδα , μα τίποτα δικό σας μέσα σ’ αφτήνε : χωράφια και παλάτια , καράβια και χρήμα, θεοί κ’ εξουσία , σκέψη και θέληση –όλα ξένα ! Λιγοστοί σας έχετε τόσο μέρος , όσο να τρυπώνετε ζωντανοί και να θάβεστε πεθαμένοι και τόση λεφτεριά , όσο να κάνετε τη φυσική σας ανάγκη στη ρεματιά, όταν δε σας βλέπει ο χωροφύλακας… Και όταν βυθίζετε το μάτι σας πέρα απο το γαλάζιο πέλαγος , όπου πάνε κ’ έρχονται καϊκια και φρεγάδες κουβαλώντας απο το στόμα του Νείλου κι απ’ τον Κιμμέριο Βόσπορο κι απ’ τις Ηρακλείδες στήλες σιτάρι , χάλκωμα, μετάξι και γυναίκες, περηφανέβεστε, πως είναι δικά σας, γιατί είναι “εθνικά!” Και κανένας δε συλλογάται , πως όλα τ’ αγαθά μαζέβονται σε λίγα χέρια. Ατζέμηδες, Μοραϊτες, Θηβαίοι και Κορθιανοί σας σκοτώνουνε μια φορά οι ξένοι’ με τα χέρια τ’ αδερφικά σας σφίγγουνε το καρύδι του λαρυγγιού σ’ όλη σας τη ζωή και σας δολοφονούνε κάθε μέρα. Όχι μονάχα τίποτα δικό σας γύρα, μα κι όλος ο εαφτός σας κ’ η ψυχή σας είναι δικά τους” .

* ......Οποιος είναι στα πράματα , φοβάται την αλλαγή. Κι ο πεσμένος την αποθυμάει και την ετοιμάζει με κάθε τρόπο. Ο κοσμάκης στέκεται στη μέση και πλερώνει τα σπασμένα. Το ίδιο δυστυχεί με τα παράνομα και με τα νόμιμα καθεστώτα και με την τυραννία και με τη λεφτεριά. Για να μην καταλαβαίνει και να μην αντιστέκεται του λέτε ψέματα και τον φοβερίζετε. Είναι λαοί που ζούνε στα δάση, δεν έχουνε νόμους, τρώνε τις ψείρες τους, όμως αγαπάνε τη λεφτεριά τους. Βάρβαροι λαοί! Εμείς ζούμε στην ωραιότερη πολιτεία του κόσμου, έχουμε τους σοφότερους νόμους, δεν τρώμε τις ψείρες μας κι αγαπάμε τους κατεργαρέους που μας τρώνε......

* ....." Εμείς δεν ξέρουμε δικολαβίες. Εφαρμόσαμε τους νόμους", ακούω κάποιονε να φωνάζει. Κι εγώ σας λέω: Μονάχα αν παραβαίνατε το νόμο, δε θα μ' αδικούσατε! 
Γιατί σκοπός των νόμων δεν είναι να τιμωρούνε τους φταίχτες, μα τους αδικημένους και να μποδίζουνε τους κλεμένους, να κλέψουνε κι αυτοί. Νόμος θα πει θέληση των δυνατών κι αδυναμία των άβουλων. " Δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος συμφέρον". Ετσι πάνω κάτω το ' χα σκεφτεί και μονάχος μου, μα πρόλαβε και το διαλάλησε κείνος ο Πώλος και μ' ανάγκασε να τονε κοντραστάρω. Και στη γλώσσα μας "κρείττων" είναι ο δυνατότερος. Κι ο Σόλων δε δυσκολεύτηκε να πει πως έφερε την τάξη στην τρικυμισμένη πολιτεία: " κράτει νόμου βίην τε και δίκην συναρμόσας" Μ' άλλα λόγια, σιγουράρησε με τη βία το δίκιο, ήγουν το συφέρο των δεινατότερων.
Και ποιοι 'ναι οι δυνατότεροι? Μήτε κείνοι πόχουνε τα πιο γερά και γυμνασμένα κορμιά: οι πεχλιβάνηδες, ο Μίλων, ο Ηρακλής, ο πετεινόμυαλος Ηρακλής, που μ' όλα τ' ατσαλένια μπράτσα του γίνηκε κλωτσοσκούφι μιας γκόμενας και κοκόνα με ρόκα και φουστάνια. Μήτε κείνοι πόχουνε τα πιο γερά κι ανωφέλεφτα μυαλά: φιλόσοφοι, σατυρικοί, ποιητάδες κι ούλ' οι μισάνθρωποι κι οι γεροπαράξενοι. Μήτε κείνοι πόχουνε τις πιο γερές ψυχές: ¨ενας Προμηθέας, ένας Λεωνίδας, ένας Κυναίγειρος- μυθικά προσώπατα, πλάσματα της φαντασίας των φοβιτσάρηδων! 
Δυνατότεροι παντού και πάντοτες είναι οι κλέφτες......

Γράφτηκε το 1931

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου