Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ο κόσμος από την ανάποδη


Ο κόσμος, όπως είναι σήμερα, είναι: ένας κόσμος από την ανάποδη.
**Ο κόσμος από την ανάποδη έχει αντιστρέψει την παλιά ιεραρχία των αξιών. Είναι ένας κόσμος που επιβραβεύει την απάτη, την ατιμία και το έγκλημα ,τη θηριωδία και την έλλειψη τύψεων , ενώ τιμωρεί την τιμιότητα και την εργασία, την καλοσύνη και την ειλικρίνεια. Στον κόσμο που ζούμε, αυτοί που ορκίζονται στην παγκόσμια ειρήνη κατασκευάζουν και πουλούν τα περισσότερα όπλα.
‘Οσοι σκοτώνουν το μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων στο μικρότερο δυνατό χρόνο, όσοι κερδίζουν τη μεγαλύτερη ποσότητα χρημάτων με τη λιγότερη εργασία και όσοι εξολοθρεύουν τις μεγαλύτερες εκτάσεις φύσης με το μικρότερο κόστος, ανταμείβονται με ατιμωρησία και εύσημα.
**Ο κόσμος από την ανάποδη είναι ένας κόσμος που μας προετοιμάζει ώστε να βλέπουμε το διπλανό μας ως απειλή και όχι ως ελπίδα, που μας περιορίζει στη μοναξιά και μας παρηγορεί με χημικά ναρκωτικά και με εικονικούς φίλους.
**Ο κόσμος από την ανάποδη μας διδάσκει να υπομένουμε στωικά την πραγματικότητα, αντί να προσπαθούμε να την αλλάξουμε, να ξεχνάμε το παρελθόν αντί να μαθαίνουμε απ΄αυτό και να δεχόμαστε παθητικά το μέλλον αντί να ονειρευόμαστε. Προτιμάει την «ασφάλεια» από την δικαιοσύνη στο βωμό της «ασφάλειας».
**Ο κόσμος από την ανάποδη έχει αναποδογυρίσει το νόημα των λέξεων και των εννοιών και έχει επινοήσει τη δική του νέα γλώσσα. Στη βικτοριανή εποχή δεν μπορούσες να αναφέρεις την λέξη παντελόνια μπροστά σε μια δεσποινίδα. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα δεν είναι σωστό να λέγονται δημοσίως. ‘Ετσι, ο καπιταλισμός φέρει το καλλιτεχνικό όνομα «οικονομία της αγοράς». Ο ιμπεριαλισμός λέγεται «ρεαλισμός».
Η φτώχεια λέγεται στέρηση ‘η «στενότητα» και οι φτωχοί «άνθρωποι με ανεπαρκείς πόρους». Το δικαίωμα του αφεντικού να απολύει τους εργάτες χωρίς αποζημιώσεις η΄εξηγήσεις λέγεται «ευελιξία της αγοράς εργασίας» κ.ο.κ.
Aν ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι σήμερα, τα πάνω κάτω, μήπως θα έπρεπε να τον γυρίσουμε ανάποδα ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του;»
Aποσπάσματα από το βιβλίο του Εδουάρδο Γκαλεάνο «’Ενας κόσμος ανάποδα»

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Μαθήματα κατά των βλαβερών συνηθειών

Μαθήματα κατά των βλαβερών συνηθειών 
Η ανεργία αυξάνει την εγκληματικότητα και οι εξευτελιστικοί μισθοί την υποκινούν. Ποτέ δεν ήταν τόσο επίκαιρη η παλιά παροιμία που λέει: Άλλος σκάβει και βογκάει κι άλλος πίνει και μεθάει. Αντίθετα τώρα πια κανένας δε χρησιμοποιεί τη ρήση τα αγαθά κόποις κτώνται, επειδή κανένας δεν την πιστεύει.
Το εργατικό δίκαιο ανάγεται στο δικαίωμα στην εργασία: σε πληρώνουν ό,τι θέλουν και σου επιβάλλουν ό,τι συνθήκες θέλουν. Η δουλειά είναι η πιο βλαβερή συνήθεια. Δεν υπάρχει φθηνότερο εμπόρευμα στον κόσμο από τα εργατικά χέρια. Παρότι οι μισθοί πέφτουν και οι ώρες εργασίας αυξάνονται, η αγορά εργασίας πετάει στο δρόμο τον κοσμάκη. Αν σ’ αρέσει, ούτως ή άλλως στην ουρά περιμένουν πολλοί.
Απασχόληση και ανεργία στα χρόνια του φόβου
Η σκιά του φόβου καταδιώκει τον κόσμο που, παραπαίοντας, κάνει τα στερνά του βήματα προς το τέλος του αιώνα. Φόβος της απώλειας: απώλειας της δουλειάς, απώλεια των χρημάτων, απώλεια του επιούσιου, απώλεια του σπιτιού, απώλεια: δεν υπάρχει ξόρκι που να μπορεί να σε προστατέψει από την ξαφνική κατάρα της κακοτυχίας. Μέχρι και ο πιο επιτυχημένος άνθρωπος μπορεί, από τη μία στιγμή στην άλλη, να τα χάσει όλα, να γίνει ένας αποτυχημένος, που δεν του αξίζει ούτε συγχώρηση ούτε συμπόνια.
Ποιος δε ζει με τον τρόμο της ανεργίας; Ποιος δε φοβάται μην τον πνίξουν οι νέες τεχνολογίες, η παγκοσμιοποίηση ή οποιοδήποτε άλλο μανιασμένο κύμα της εποχής μας; Η τρικυμία, φρενιασμένη, χτυπάει. Οι τοπικές βιομηχανίες καταστρέφονται ή αποχωρούν, οι εργαζόμενοι έχουν να ανταγωνιστούν τα φτηνότερα εργατικά χέρια που έρχονται από άλλα γεωγραφικά μήκη ή την αδυσώπητη προέλαση των μηχανών, που δεν απαιτούν μισθό, διακοπές, επίδομα Χριστουγέννων, σύνταξη ή αποζημίωση, παρά μόνο το ηλεκτρικό ρεύμα που τις ταΐζει.
Η παγκοσμιοποίηση είναι μια στοά μέσα στην οποία εξαφανίζονται ως δια μαγείας τα εργοστάσια, καθώς δραπετεύουν από τις φτωχές χώρες˙ η τεχνολογία, μειώνοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα το χρόνο εργασίας που απαιτείται για την παραγωγή οποιουδήποτε πράγματος, αντί να απελευθερώνει τους εργαζόμενους από την ένδεια και την υποτέλεια, τους κάνει φτωχότερους και τους υποτάσσει˙ για την αναπαραγωγή του χρήματος δεν είναι πια απαραίτητη η δουλειά. Πολλά κεφάλαια στρέφονται προς τις κερδοσκοπικές επενδύσεις. Χωρίς μετασχηματισμό της ύλης, χωρίς καν να την αγγίξει, το χρήμα αναπαράγεται με μεγαλύτερη γονιμότητα κάνοντας έρωτα με τον εαυτό του. Η Siemens, μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές εταιρίες στον κόσμο, κερδίζει περισσότερα από τις οικονομικές επενδύσεις της παρά από τις παραγωγικές δραστηριότητές της.
Ο φόβος της ανεργίας επιτρέπει να καταστρατηγούνται ατιμωρητί τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το οκτάωρο, ως ανώτατο όριο ωρών εργασίας την ημέρα, δεν ανήκει πια στο χώρο της νομοθεσίας αλλά στο χώρο της λογοτεχνίας, όπου ξεχωρίζει ανάμεσα στα άλλα έργα της σουρεαλιστικής ποίησης˙ αλλά και οι συνεισφορές των εργοδοτών στις εργατικές συντάξεις, την ιατρική βοήθεια, την αποζημίωση σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, στο επίδομα αδείας, το δώρο των Χριστουγέννων και τα οικογενειακά επιδόματα, αποτελούν πλέον ανεκτίμητα ευρήματα για τα αρχαιολογικά μουσεία. Τα δικαιώματα των εργαζομένων, που έχουν κατοχυρωθεί νομικά και ισχύουν 
Η γλώσσα του εμπορικού κόσμου, μια διεθνής γλώσσα, δίνει καινούργια έννοια σε παλιές λέξεις, εμπλουτίζοντας τόσο την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων όσο και τη μητρική γλώσσα του Σαίξπηρ.
Η λέξη option δεν υποδηλώνει πλέον την ελευθερία επιλογής αλλά το δικαίωμα αγοράς˙ το μέλλον, futures, έπαψε να είναι μυστηριώδες και μετατράπηκε σε συμβόλαια. Αγορές, markets, δεν είναι πλέον οι πολύβουες πλατείες αλλά οι οθόνες των υπολογιστών. Ο προθάλαμος, το lobby, δε χρησιμοποιείται πια για να υποδέχεσαι τους φίλους σου αλλά για να εξαγοράζεις πολιτικούς. Offshore, στα ανοιχτά δε βγαίνουν μόνο τα πλοία: offshore πηγαίνει επίσης το χρήμα για να αποφύγει φόρους και ερωτήσεις. Τα πλυντήρια, laundries, που κάποτε έπλεναν ρούχα, σήμερα πλένουν το βρόμικο χρήμα.
Lifting δεν είναι πια η ανύψωση ενός βάρους ή η ανύψωση ηθικού: lifting είναι η χειρουργική επέμβαση που δεν αφήνει τους δράστες να γεράσουν.