ένας χρόνος με μια μόνο Κυριακή

Αλλάξανε οι πόλεις ,οι δρόμοι ,

Ο τόπος άδειος, μοιράστηκε το φως

Ο ήλιος δυο κομμάτια

Και οι νύχτες …. Εσύ ....Οι βροχές …εσύ

Μες στη γη , στη βροχή ,στη νύχτα ,στην ηχώ ,

της σιωπής το βυθό, απ `τα ειπωμένα σου

<μη φοβάσαι είμαι εδώ >

Τα χρώματα χαμένα το ένα μέσα στ άλλο στην καρδία ,

πέρα απ τα μάτια ,εκεί που γυρεύω την καληνύχτα σου

και μες΄ απ την φυλλωσιά ο ευκάλυπτος ψιθυρίζει έφυγε ,έφυγε

Ένας αιώνας αυτός ο Χρόνος Μια στιγμή αυτός ο Χρόνος ..

ένας χρόνος με μια μόνο Κυριακή

μια Κυριακή που έγινε πείνα και φώλιασε στα μάτια μου

παραμέρισε το γιατί που γινόταν δάκρυ κι ο απόηχος μεγαλώνει

σου άφησα την πένα που μου χάρισες

και περιμένω ,είναι η σειρά σου