Ο κόσμος από την ανάποδη

Ο κόσμος, όπως είναι σήμερα, είναι: ένας κόσμος από την ανάποδη.

**Ο κόσμος από την ανάποδη έχει αντιστρέψει την παλιά ιεραρχία των αξιών. Είναι ένας κόσμος που επιβραβεύει την απάτη, την ατιμία και το έγκλημα ,τη θηριωδία και την έλλειψη τύψεων , ενώ τιμωρεί την τιμιότητα και την εργασία, την καλοσύνη και την ειλικρίνεια. Στον κόσμο που ζούμε, αυτοί που ορκίζονται στην παγκόσμια ειρήνη κατασκευάζουν και πουλούν τα περισσότερα όπλα.

‘Οσοι σκοτώνουν το μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων στο μικρότερο δυνατό χρόνο, όσοι κερδίζουν τη μεγαλύτερη ποσότητα χρημάτων με τη λιγότερη εργασία και όσοι εξολοθρεύουν τις μεγαλύτερες εκτάσεις φύσης με το μικρότερο κόστος, ανταμείβονται με ατιμωρησία και εύσημα.

**Ο κόσμος από την ανάποδη είναι ένας κόσμος που μας προετοιμάζει ώστε να βλέπουμε το διπλανό μας ως απειλή και όχι ως ελπίδα, που μας περιορίζει στη μοναξιά και μας παρηγορεί με χημικά ναρκωτικά και με εικονικούς φίλους.

**Ο κόσμος από την ανάποδη μας διδάσκει να υπομένουμε στωικά την πραγματικότητα, αντί να προσπαθούμε να την αλλάξουμε, να ξεχνάμε το παρελθόν αντί να μαθαίνουμε απ΄αυτό και να δεχόμαστε παθητικά το μέλλον αντί να ονειρευόμαστε. Προτιμάει την «ασφάλεια» από την δικαιοσύνη στο βωμό της «ασφάλειας».

**Ο κόσμος από την ανάποδη έχει αναποδογυρίσει το νόημα των λέξεων και των εννοιών και έχει επινοήσει τη δική του νέα γλώσσα. Στη βικτοριανή εποχή δεν μπορούσες να αναφέρεις την λέξη παντελόνια μπροστά σε μια δεσποινίδα. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα δεν είναι σωστό να λέγονται δημοσίως. ‘Ετσι, ο καπιταλισμός φέρει το καλλιτεχνικό όνομα «οικονομία της αγοράς». Ο ιμπεριαλισμός λέγεται «ρεαλισμός».

Η φτώχεια λέγεται στέρηση ‘η «στενότητα» και οι φτωχοί «άνθρωποι με ανεπαρκείς πόρους». Το δικαίωμα του αφεντικού να απολύει τους εργάτες χωρίς αποζημιώσεις η΄εξηγήσεις λέγεται «ευελιξία της αγοράς εργασίας» κ.ο.κ.

Aν ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι σήμερα, τα πάνω κάτω, μήπως θα έπρεπε να τον γυρίσουμε ανάποδα ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του;»

Aποσπάσματα από το βιβλίο του Εδουάρδο Γκαλεάνο «’Ενας κόσμος ανάποδα»