Όταν ακούσεις το ουρλιαχτό του λύκου , κάνε μια ευχή .

Λιμασμένα υστερικά ξεπετάγονται σκέψεις απ΄ το χάος της ψυχή μου ,απ΄ το ίδιο αυτό χάος ,που γεννάει το αστέρι που χορεύει . το ίδιο που γεννάει τον Λύκο
Αυτό που μ οδηγεί, μόνο που απόψε δεν βρήκε τ΄ αστέρι μου και η αγρύπνια μου θα είναι χωρίς όνειρα ,κριμένα τα όνειρα απόψε


Μια σκακιέρα όλο το πλάνο ,ασπρόμαυρη και να διαλέξω ,με τι θα παίξω .....


Μισόκλειστα μάτια ,σπασμένα ,στο κατώφλι του μυαλού ,ούτε μέσα ούτε έξω, αιωρούμαι στο μαύρο .


Στενάχωρη μπουκιά, στεγνωμένη ,πικρή, κόμπος στο στήθος και επιμένει εκεί… και πόνος .


Όταν ακούσεις το ουρλιαχτό του λύκου , κάνε μια ευχή .Κλείσε τα μάτια σφιχτά και κράτα την ανάσα σου .Μια μικρούλα ευχή, να είναι αποφασισμένος
Έρχεται με τα δόντια γυμνά και αίμα στα μάτια κι αντί να με ξεσκίσει να με σύρει στους πέντε ανέμους με φυσάει με την βρομερή πόρνη ανάσα του ,αναστατώνει τα όνειρα και μ΄ αφήνει να ξοδεύομαι ,είναι η τιμωρία μου που δεν έμαθα να ζω παρά μόνο για να ξοδευτώ। Και φοβάμαι την ημέρα που η βρομερή του ανάσα θα με παγώσει τόσο που ,θα γίνω αδιάφορη, δεν θα με φτάνει τίποτε .Την ήμερα που όλα θα μοιάζουν γνωστά .Που όλα θα τελειώνουν και θα αρχίζουν ξανά και ξανά .Την ημέρα που θα εξοστρακίσω την ψυχή μου ,την έκπτωση ,την ημέρα που θα την σκοτώσω . , χωρίς να περάσω αντίπερα, εκεί που όλα είναι χρώματα και σχήματα και γίνονται φως ,που θα το πάω στα σκοτεινά Σ.Μ.