αέναός ο κύκλος σου

Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί ,

ν ακούσεις της σιωπής μου τις κραυγές

Ξεχείλισα απ' όσα έχω μοιραστεί κι ένιωσα λειψή μ' όσα έχω κρατήσει . Ταγκιάζουνε τα απίστευτα που γνώρισα τα τελευταία δυο χρόνια , δεν έχω προοπτική...... δεν ξέρω να συνεχίσω , κινούμενη άμμος με καταπίνει Με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ χαμένη μέσα σ' ό,τι έχω κερδίσει. Θα 'θελα να 'σουνα εδώ Είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο Φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη ... Το μονό παράθυρο που άντεξε σ΄ολους τους καιρούς ΕΣΥ … Και δω απ' τον τόπο που έζησα τη φυγή, ρίχνω αλάτι στη βαθιά μου πληγή Μ΄ενα στίχο δανεικό ..... δεν έχω προοπτική Δυο ολόκληρα μισά είμαι , βάρυνε τ' άθλιο σκουπίδι, που κουβαλώ αιώνες, από περασμένες ζωές Κοιτώ αυτά που δεν καταλαβαίνω κι ούτε που ξέρω τι και πώς, Χάνω το βήμα χωρίς ρυθμό καταμεσής του δρόμου. Να περιμένω τις πρώτες βοήθειες των ονείρων. Διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι Στο κατέβασμα του ύπνου, σε περιμένω, ξέρω πως είσαι ακόμα εδώ, τα βράδια αφήνεις τα φεγγάρια και έρχεσαι , ξέρω πως είσαι ακόμα εδώ. Παράλληλες ευθείες που τις ενώνει μια σιωπή., κι αν η αλήθεια δε με συγχωρεί… Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυάγιο..... Το φως στον κόσμο σου νικάς το φέρνεις στο σκοτάδι που με πρυτανεύει Ήρθε το κάποτε νωρίς… βρήκες τον τόπο που σου ταιριάζει . Κάνε το σινιάλο να σε βρει η ψυχή μου , Σ.Μ.