αλεπότρυπα

Φεύγει η χαρά στα ψηλά κατάχαμα ο θυμόσς
Γυρεύει μια αλεπότρυπα να τρέξει στις στοές της
εκεί να αφανιστεί
έχει αποκάμει ο Θεός και πια δεν ασχολείτε
ανέλαβε ο διάβολος κι άναψε φωτιά
βογκίζει μες τα κύτταρα ο κοσμικός παλμός
στη φωτιά παραδομένος
ότι ξεθώριαζε στην μνήμη πήρε χρώμα
κι όσα δεν είχαν ειπωθεί δεν τά΄χαμε πεθάνει
ήρθαν να βρουν τα δίκια τους
γέρνει η σιτοκαλαμιά γέρνει κι όλο λυγάει
και να σταθεί στα πόδια της γυρεύει κόντρα
γυροφέρνει την πληγή ένας πόνος παράφωνος
διπλά κλειδώνει το γέλιο και το δάκρυ
Σ.Μ.